در جوامع مختلف بشری گرایش افراد به علایق فردی یا جمعی متفاوت است همین گرایش مبنای ایجاد دو شاخص مهم فردگرایی و جمع گرایی می باشد که مرتبط با دانش بازار یابی است.فرهنگ ها و افرادی که به «من» توجه دارند و فرد را مقدم بر جمع می دارند در اصطلاح فرد گرا و جوامعی که به «ما» توجه دارند جمع گرا اطلاق می شوند.
بر اساس آمار های جهانی میزان فردگرایی جوامع مختلف به این ترتیب است:

آمریکا:۹۱
استرالیا:۹۰
انگلستان:۸۹
کانادا:۸۰
فرانسه:۷۱
آلمان:۶۷
هند:۴۸
ژاپن:۴۶
«ایران:۴۱»
ترکیه:۳۷
کلمبیا:۱۳
ونزوئلا:۱۲
هرقدر فرد گرایی بالاتر باشد، توجه افراد در هنگام خرید به کلمات بیشتر می گردد اما در افراد جمع گرا مبنای توجه هنگام تصمیم گیری برای خرید شواهد وقرائن است. فردگرایان بسیار سریع و با عجله صحبت می کنند اما جمع گرایان اگر چه طولانی تر اما آهسته (شمرده – شمرده) سخن می گویند.فردگرایان اعتقاد دارند، وقت طلاست! و اختصاص آن به مشتریان را اتلاف زمان می دانند که ذقیقا مخاف تفکر جمع گرایان است. براین مبنا در کشور های جمع گرا تصمیم سازی خرید بسیار آرام و فقط پس از ایجاد اعتماد و ارتباط قوی ومناسب از سوی فروشنده میسر می گردد.ایران هم یکی از کشور هایی است که در آن فروش در زمان طولانی ممکن می شود (فردگرایی=۴۱) و تلاش بر مبنای الگو های غربی در ایران تقریبا بی فایده و کم نتیجه است. فروش ایرانی سبک و سیاق ایرانی را می طلبد.
(منبع:ایرانی ترین فروش ، حرفه ای ترین در جهان/امید فدایی منش)