بانوی مرگ ، زیبای مخوف

بانوی مرگ، زیبای مخوف، القابی است که آلمان ها در جنگ جهانی دوم به تک تیر انداز شوروی، لیودمیلا پاولچنکو داده بودند.
لیودمیلا در سال ۱۹۴۱ در حالی که ۲۴ ساله بود به عنوان داوطلب به لشکر ۲۵ پیاده نظام پیوست. او به عنوان یک تک تیر انداز در جنگ شرکت کرد.
تا ۲۵ سالگی و در طی فقط یک سال خدمت، ۳۰۹ نفر (از جمله ۳۶ تک تیر انداز) از نیروهای دشمن را از پای درآورد؛ و از این جهت یکی از برترین تک تیر اندازان تاریخ و موفقترین تک تیر انداز زن تاریخ محسوب میشود.

لیودمیلا پاولیچنکو با ۳۰۹ مورد قتل تأیید شده سربازان آلمانی بعد از محاصره شوروی سابق توسط نیروهای نازی، یکی از مرگبارترین تک تیر اندازهای تاریخ به حساب میآید.

دهها نفر از قربانیان او تک‌ تیر اندازهای دشمن بودند و هدف گلوله زنی قرار گرفتند که به دلیل اقداماتش در محاصره شهرهای سواستوپول و اودسا با نام مستعار بانوی مرگ شناخته میشد.

لیودمیلا در نهایت با ترکش خمپاره زخمی و مجبور به ترک خط مقدم شد. او پس از آن به عنوان مبلغ برای ارتش سرخ به فعالیت ادامه داد.
لیودمیلا به نقاط مختلف دنیا سفر کرد و با فرانکلین روزولت، رئیس جمهور آمریکا هم ملاقات داشت.
تصاویر او در زمان جنگ بین نیروهای شوروی دست به دست میشد و به عنوان نماد موفقیت از او یاد میشد .
همچنین حضور او در خط مقدم جنگ، احساس غرور به نیروهای مردان و زنان شوروی می داد ، از این رو او تبدیل به یک نماد ملی شده بود.

معرفی فیلم 

battle for sevastopolیا “نبرد برای سواستوپل” یک فیلم درام جنگی روسی است. این فیلم، داستان زندگی لیودمیلا پاولچنکو را روایت می کند،
فیلم با نگاهی به زندگی او، مهارت تفنگ داری و شجاعت در برابر دشمن و تاثیر او بر روی نبرد هایی که در آن شرکت کرد، به تصویر کشیده میشود. همچنین، در فیلم به عنوان یک زن در جامعه، با تمرکز بر تلاش او برای پذیرش و شناخته شدن در نقش تفنگدار زن در جنگ، نیز اشاره شده است.

فیلم بخشی از آن را در جنگ جهانی دوم در شهر سواستوپل نشان می دهد، جایی که پاولچنکو با دشمنان در جبهه جنگ مواجه می شود و مهارت های تفنگ داری خود را به نمایش می گذارد.

نبرد برای سواستوپول محصول مشترک روسیه و اوکراین است و در دوم آوریل ۲۰۱۵ در هر دو کشور اکران شد. اکران جهانی آن نیز دو هفته بعد در جشنواره بین المللی فیلم پکن صورت گرفت.
کارگردان این فیلم سرگئی موکریتیسکی است و از بازیگران آن میتوان به یولیا پرسیلد در نقش لیودمیلا پاولچنکو اشاره کرد که در جشنواره پکن برنده بهترین جایزه بهترین بازیگر زن شد. این فیلم در جشنواره بین المللی فیلم کن نیز حضور داشته است.

نبرد برای سواستوپول با جذابیت های بسیاری، از جمله بازیگری قوی و فضای جنگی محکم، در دو سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ به شدت تحسین شد. این فیلم علاوه بر جذابیت هایی که دارد، به عنوان یک اثر هنری، سعی در نمایش زندگی و تلاش یک زن مهارت دار در جنگ دارد و به همین دلیل توجه خاصی از منتقدان دریافت کرده است.

مهمترین جنبه ای که سازندگان فیلم دنبال می کردند ، قدرت بخشیدن به پرسونال برند لیودمیلا بود که با پخش فیلم و نشان دادن مسیر زندگی و داستان این تفنگدار شجاع نام او را مجدد در عرصه های بین المللی مطرح کردند . همچنین این سبک از برند سازی می تواند با ترویج ایده ها و ارزش هایی مانند شجاعت ، مهارت و قدرت در زنان موثر باشد.

ابزارهایی که در این فضا سازی به کمک بیننده برای درک بهتر فضا می کنند
۱٫ بازی های باور پذیر که شخصیت قهرمان فیلم را واقعی تر جلوه می دهند
۲٫ ترکیب سکانس های درام و جنگی توامان با هیجان
۳٫ موسیقی همگام با داستان که بعدها از ترندهای موسیقی های دنیا شدند.

به نظر شما سینمای ایران هم توانسته از این موارد برای تحکیم پرسونال برند افراد تاثیرگذار جنگ به درستی استفاده کند یا خیر؟