این پست را به اشتراک بگذارید :
چه چیزهایی قابلیت برند شدن دارند ؟
بذار ساده بگم؛
برند فقط اسم یا لوگو نیست، برند اون حس و تصوریه که آدمها ازت دارن. وقتی اسم یه نفر یا یه شرکت میاد، چی یادت میاد؟ اون چیزیه که برند ساخته. حالا برندسازی یعنی کاری کنیم که مردم دقیقاً همون چیزی رو حس کنن که ما میخوایم.
بین اینهمه انتخاب،مردم دنبال چیزی میگردن که بهش اعتماد کنن.
حالا یه سوال پیش میاد ؟ چی چیزایی قابلیت برند شدن دارن؟
یا بهتره بگم چند نوع برندسازی داریم ؟
بریم با هم انواع برندسازی رو بشناسیم
این مدل، دربارهی خودِ شرکته؛ نه فقط محصولاتش. یعنی شرکت رو مثل یه آدم در نظر بگیر که یه شخصیت، رفتار، استایل، طرز فکر و لحن داره. هدفش اینه که وقتی کسی اسم شرکتو میشنوه، یه حس خاص نسبت بهش پیدا کنه.
اپل فقط یه سازنده موبایل نیست. همه میدونن اپل یعنی طراحی شیک، مینیمال بودن، باکلاس بودن و تجربه کاربری خاص. از فروشگاهش تا بستهبندی محصولش، تا برخورد کارکنانش، همه چیزش برند داره.
مثال ایرانی :دیجیکالا | ایرانسل | کاله | بانک ملت | بانک پارسیان | همراه اول
اینجا تمرکز رو یه محصول خاصه. یعنی محصول، جدا از شرکت مادر، خودش یه شخصیت داره. اسم، بستهبندی، رنگ و حتی حسش باید تو ذهن مردم بمونه. کاری میکنی که با دیدن اون محصول، مردم سریع بشناسنش.
نوشابه کوکاکولا اونقدر معروفه که خیلیا اصلاً نمیدونن شرکتهای دیگهای هم پشتشن. اون بطری خمیده، رنگ قرمز، حس شادی و خاطرات بچگی؛ همهاش برند اون محصوله.
مثال ایرانی : نوشابه زمزم | ماست ایسلند کاله | چیتوز موتوری | بستنی میهن کلاسیک | رانی (تحت لیسانس)
یعنی خودتو بهعنوان یه برند بسازی. نه اینکه فقط کارت خوب باشه، بلکه تو ذهن مردم با یه ویژگی خاص، موندگار بشی. حرف زدن، تیپ، حضور آنلاین و رفتار تو همه جا باید یه حس یکسان بده.
اپرا وینفری ، فقط یه مجری تلویزیونی نیست. مردم با شنیدن اسمش یاد اعتماد، انگیزه، رشد فردی و گفتوگوهای عمیق میافتن. چون خودش رو یه برند الهامبخش کرده.
مثال ایرانی : علی دایی | احسان علیخانی | یکتا ناصر | مهران مدیری | پروفسور سمیعی
وقتی هویت برندت رو تو فضای آنلاین میسازی. یعنی توی سایت، اینستا، ایمیل، ویدیو یا هر چیزی که مردم آنلاین میبینن، یه حس منسجم و خاص ازت بگیرن. یه جور برندسازی مجازی با هویت مشخص.
نایک فقط کفش نمیفروشه؛ تو اینستاگرامش یه عالمه محتوای انگیزشی و ورزشی داره، اپلیکیشن داره، با اینفلوئنسرها کار میکنه… همهاش برای ساختن یه برند قوی تو فضای دیجیتاله.
مثال ایرانی : مستربلیط | ترب | فیلیمو | دیوار | علیبابا
اینیکی مال وقتیـه که محصول فیزیکی نداری، خدمات میدی. باید طوری تجربه خدماتت رو طراحی کنی که مردم از همون رفتار و روند کار بفهمن با یه برند خاص سروکار دارن. حتی یه تماس ساده هم مهمه.
کسی که با هواپیمایی امارات سفر کرده، احتمالاً یادش میمونه که چقدر همهچی لوکس، آروم، و باکلاس بوده. حتی غذای هواپیماش هم یهجور برندشه.
مثال ایرانی : اسنپ | تپسی | هتل ترنج کیش | پیپینگ | بیمیتو
اینجا برندت برای کارمنداس. یعنی نشون بدی شرکتت جای جذابیه برای کار کردن. فرهنگ کاری، مزایا، ارتباطات، رشد و رفتار مدیرها باید طوری باشه که همه بگن: “دوست دارم اونجا کار کنم.”
همه از فضای کار توی گوگل تعریف میکنن. محیط آزاد، غذاهای خوشمزه، خوابگاه، تفریح و آزادی بیان… همه اینها برندش رو برای جذب استعدادها جذاب کرده.
مثال ایرانی : کافهبازار | دیجیکالا | علیبابا | فناپ | شتابدهنده آواتک
یعنی یه شهر، روستا یا منطقه خودش رو طوری نشون بده که آدمها جذبش بشن. با فرهنگ، غذا، زیبایی یا حتی سبک زندگیاش کاری میکنه که بگی: “حتماً باید یه بار اونجا برم.”
شعار “I ❤️ NY” بهتنهایی کلی حس ایجاد میکنه. نیویورک خودش رو با هنر، موسیقی، زندگی شبانه و هیجان برند کرده.
مثال ایرانی : جزیره کیش | ماسوله | روستای ابیانه | بازار تبریز | شهر یزد (میراث جهانی)
اینجا پای کل کشور وسطه. یعنی یه ملت تصویر مشخصی از خودش به دنیا نشون میده. فرهنگ، تاریخ، غذا، سیاست و هنر باید دستبهدست بدن تا مردم دنیا با یه نگاه خاص اون کشور رو بشناسن.
مردم دنیا ژاپن رو با نظم، تکنولوژی، سامورایی، چای، و ادب میشناسن. همه اینها حاصل برند ملی ژاپنه.
مثال ایرانی : فرش ایرانی | زعفران ایران |چای ایرانی | مهماننوازی ایرانیها | نوروز
تو این مدل، یه مؤسسه یا کار خیر باید خودش رو طوری نشون بده که مردم بهش اعتماد کنن. یعنی با هویت بصری، داستانها و نوع ارتباطش بتونه حمایت جذب کنه. حس واقعی بودن خیلی مهمه.
یونیسف با اینکه یه نهاد بینالمللیه، ولی لوگوش، لحنش، رنگ آبی و تمرکزش روی کودکان باعث شده به یه برند قوی تو ذهن همه تبدیل بشه.
مثال ایرانی : مؤسسه محک | انجمن اتیسم ایران | خیریه کهریزک
اینجا یه شخصیت خیالی مثل عروسک یا کارتون میشه نماینده برند. اون کاراکتر خودش حرف میزنه، رفتار داره، و با مخاطب رابطه احساسی میسازه. میتونه برای بچهها باشه یا حتی بزرگترها.
شخصیت میکیماوس از همون اول نماینده برند دیزنی بود و باعث شد دیزنی بشه چیزی فراتر از انیمیشن؛ بشه یه احساس.
مثال ایرانی : کلاهقرمزی | جنابخان | فامیل دور | پسرخاله | داداش سیا
یعنی برندت فقط مخصوص خاصها باشه. توی طراحی، قیمت، بستهبندی، رفتار و حتی کمیابی، باید حس باکلاس بودن بدی. برند لوکس معمولاً نمیفروشه، بلکه انتخاب میشه!
اگه کسی رولکس بپوشه، داره میگه “من خاصم”، “من موفقم”، “من ارزون نمیپوشم”. حتی اگه ساعتهات هم خوب باشه، اگه برند لوکس نباشی، اون حس منتقل نمیشه.
مثال ایرانی : چرم مشهد | بوتیکهای «مزون میس وان» | رستوران نایب (شعب خاص) | هتل داریوش کیش | هتل اسپیناس پالاس تهران
وقتی دوتا برند با هم همکاری میکنن و یه محصول یا پروژهی مشترک میدن بیرون. قدرت هر دو با هم ترکیب میشه تا یه چیز جدید و جذاب بسازن که مشتری هر دو رو خوشحال کنه.
وقتی اپل ساعت هوشمند ساخت، با نایک همکاری کرد تا نسخه مخصوص ورزشکارا رو بده. نتیجه؟ یه محصول که هم تکنولوژیه، هم اسپرت، هم برند داره!
مثال ایرانی : همکاری دیجیکالا با بانک ملت برای خرید اقساطی | ایرانسل و فیلیمو (بستههای رایگان یا اشتراکی) | کاله با دکترسلام (تبلیغ برند در رسانههای سلامتمحور) | اسنپ و باسلام (حملونقل محصولات محلی)
